wojsko

n II, N. \wojskokiem

1. lm D. wojsk

«siły zbrojne państwa, armia; regularne oddziały określonego rodzaju sił zbrojnych»

Wojsko polskie.

Wojska sojusznicze.

Wojska nieprzyjacielskie.

Wojsko frontowe, liniowe.

Dowódcy wojsk.

Oddziały wojska.

Koncentracja wojsk (wojska) w jakimś rejonie kraju.

Szarże, stopnie w wojsku.

Zaciąg do wojska.

Pójść do wojska (na ochotnika).

Powołać kogoś do wojska.

Być, służyć w wojsku.

Obsadzić jakiś teren wojskiem.

Wojsko wkracza na jakiś teren, zajmuje zdobyte tereny, zwycięża siły nieprzyjacielskie.

∆ Wojska lądowe «podstawowy rodzaj sił zbrojnych przeznaczony do prowadzenia działań bojowych na lądzie, w którego skład wchodzi: piechota, artyleria, wojska zmechanizowane, pancerne, desantowe, rakietowe i in., a także wojska specjalne (np. inżynieryjne, chemiczne, łączności, komunikacyjne)»

∆ Wojska lotnicze «podstawowy rodzaj sił zbrojnych państwa przeznaczony do prowadzenia różnorodnych działań bojowych w powietrzu»

∆ Wojska Ochrony Pogranicza (WOP) «formacja wojska przeznaczona do ochrony granic państwa, której zadaniem jest m.in. zapobieganie, przeciwdziałanie i zwalczanie przestępczości granicznej»

∆ hist. Wojsko kwarciane «w dawnej Polsce: stałe wojsko zaciężne utrzymywane z czwartej części dochodu (kwarty) z dóbr królewskich»

2. blm,

pot. «grupa, oddział żołnierzy; żołnierze»

Wojsko śpiewa!

Wojsko jest na ćwiczeniach, wraca z manewrów.

Idzie drogą wojsko, maszeruje wojsko, maszeruje wojsko, raz dwa trzy. (piosenka żołnierska)

3. blm,

pot. «obowiązkowa służba obywateli w wojsku, przeszkolenie bojowe»

Odsługiwać wojsko.

∆ Ktoś (jest) przed wojskiem, po wojsku «ktoś nie odbył jeszcze obowiązkowej służby wojskowej, ktoś już ją ukończył»