- wonieć
- ndk III, \woniećeję, \woniećejesz, \woniećniał, \woniećnieliksiążk. «wydzielać woń, zapach, zwykle przyjemny; być pełnym jakiegoś zapachu; pachnieć»
Wonieją w słońcu kwiaty.
Chusteczki woniejące perfumami.
Słownik języka polskiego . 2013.
wonieć
Look at other dictionaries:
wonieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, woniećeję, woniećeje, woniećniał, woniećnieli {{/stl 8}}{{stl 7}} wydzielać zapach; pachnieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Coś wonieje przyjemnie, nieprzyjemnie. Izba woniejąca suszonymi ziołami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
вонять — др. русск. воняти пахнуть , цслав. воняти olere , сербохорв. во̀њати вонять , словен. vonjati, чеш. voněti пахнуть, благоухать , слвц. voňat , польск. woniec. Связано с предыдущим … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
pachnieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXc, pachniećnę, pachniećnie, pachniećnij, pachniećniał, pachniećnieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydzielać jakiś zapach (zwykle uważany za przyjemny); wonieć : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
