wosk

m III, D. -u, Ms. \woskkiem; lm M. -i

«substancja stała przechodząca pod wpływem ogrzewania w stan plastyczny, a następnie w ciecz, składająca się z różnorodnych związków organicznych pochodzenia naturalnego (zwierzęcego, roślinnego, mineralnego) lub syntetycznego, stosowana w przemyśle farmaceutycznym i spożywczym, używana do woskowania papieru, do wyrobu świec, past do obuwia i podłóg, smarów itp.»

∆ Wosk pszczeli «wydzielina gruczołów odwłokowych robotnic pszczół miodnych, służąca im do budowy plastrów, zasklepiania komórek z miodem i z czerwiem itp., mająca zastosowanie w przemyśle do wyrobu past, świec itp.»

◊ Lać wosk «w przeddzień imienin Andrzeja, w andrzejki, wylewać roztopiony wosk na wodę w celu wróżenia sobie z zakrzepłych w różne kształty jego bryłek»

◊ Być miękkim jak wosk «być ustępliwym, nieodpornym na wpływy; pozwolić sobą kierować»

◊ Mieć serce miękkie jak wosk «być uczuciowym, łagodnym, skłonnym do współczucia, do ustępstw, łatwo się wzruszać»

◊ Czyjeś serce mięknie, topnieje, taje jak wosk «ktoś się łatwo wzrusza, rozczula»