- wpółżywy
- \wpółżywywipot. «wyczerpany, bardzo zmęczony; rzadziej: bliski śmierci; ledwie żywy»
Wpółżywy z przepracowania, z głodu, z przerażenia.
Z katastrofy wyszedł wpółżywy.
Słownik języka polskiego . 2013.
Wpółżywy z przepracowania, z głodu, z przerażenia.
Z katastrofy wyszedł wpółżywy.
Słownik języka polskiego . 2013.
wpółżywy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wpółżywywi {{/stl 8}}{{stl 7}} ogromnie wyczerpany, prawie bliski śmierci : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wpółżywy z przepracowania, z głodu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień