wrzeciądz

wrzeciądz
m II, D. -a; lm M. -e, D. -ów
zwykle w lm
1. «dawne urządzenie do zamykania bramy, drzwi od wewnątrz, zwykle w postaci żelaznej sztaby»
2. daw. «łańcuch»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”