- charakternik
- m III, DB. -a, N. \charakternikkiem; lm M. -i, DB. -ów1. pot. «człowiek o silnym charakterze»2. daw. «czarownik, czarodziej»
Słownik języka polskiego . 2013.
charakternik
Look at other dictionaries:
charakternik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIb pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek odznaczający się silnym, wyrobionym charakterem; ktoś odważny, stanowczy, mający silną wolę; twardziel {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
