- współbrzmieć
- ndk VIIa, \współbrzmiećbrzmi, \współbrzmiećbrzmij, \współbrzmiećbrzmiał«o dźwiękach: brzmieć jednocześnie z innymi, brzmieć harmonijnie»
Współbrzmiące tony, akordy.
Słownik języka polskiego . 2013.
współbrzmieć
Look at other dictionaries:
współbrzmieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIa, współbrzmiećmi, współbrzmiećmiał {{/stl 8}}{{stl 7}} o dźwiękach: brzmieć równocześnie, harmonijnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tony muzyki współbrzmią. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
konsonować — ndk IV, konsonowaćnuje muz. «o dźwiękach: tworzyć konsonans; współbrzmieć» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
rezonować — I ndk IV, rezonowaćnuję, rezonowaćnujesz, rezonowaćnuj, rezonowaćował «dowodzić, mówić z dużą pewnością siebie, zwłaszcza krytycznie lub umoralniająco; rozprawiać, pouczać, mędrkować» Rezonować na każdy temat. Lubił rezonować przy każdej okazji.… … Słownik języka polskiego
współbrzmienie — n I 1. rzecz. od współbrzmieć. 2. lm D. współbrzmienieeń muz. «jednoczesność brzmienia dwóch (lub więcej) dźwięków łączących się ze sobą według określonych praw muzycznych; grupa dźwięków brzmiących jednocześnie» … Słownik języka polskiego
rezonować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, rezonowaćnuję, rezonowaćnuje {{/stl 8}}{{stl 7}} dużo rozprawiać na jakiś temat, pouczać, ganić, moralizować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lubił dużo rezonować. <fr.> {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
współbrzmienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. współbrzmieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}współbrzmienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. współbrzmienieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
