współgospodarz

współgospodarz
m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y (-ów)
«ten, kto gospodarzy z kimś wspólnie, jeden z gospodarzy; współwłaściciel»

Współgospodarz balu, przyjęcia.

Władze miasta były współgospodarzem organizowanej imprezy.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • współgospodarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba, która wspólnie z kimś jest gospodarzem czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Współgospodarzem imprezy było towarzystwo konsumentów. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”