wszystkożerny

wszystkożerny
\wszystkożernyni
«odżywiający się wieloma rodzajami pokarmu o różnym charakterze»

Wszystkożerne ssaki.

Wszystkożerne owady.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • wszystkożerny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}} o zwierzętach: żywiący się pokarmem różnego rodzaju : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świnia jest zwierzęciem wszystkożernym. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • białosęp — m IV, DB. a, Ms. białosęppie; lm M. y zool. «Nephron perenopterus, ptak drapieżny, wszystkożerny, o białym upierzeniu z czarnymi lotkami; występuje w Eurazji i Afryce, jest chroniony; ścierwnik biały» …   Słownik języka polskiego

  • borsuk — m III, DB. a, N. borsukkiem; lm M. i zool. «Meles meles, ssak z rodziny łasicowatych, o krępym tułowiu, krótkich kończynach i szczeciniastej, białoszarej sierści; wszystkożerny, prowadzi nocny tryb życia, zapada w sen zimowy; zamieszkuje lasy… …   Słownik języka polskiego

  • czarnowron — m IV, DB. a, Ms. czarnowronnie; lm M. y «Corvus corone corone, podgatunek wrony, ptak o czarnym upierzeniu, wszystkożerny, zamieszkujący zachodnią Europę, czasem zalatujący do Polski» …   Słownik języka polskiego

  • gawron — m IV, DB. a, Ms. gawronnie; lm M. y «Corvus frugilegus, pospolity ptak z rodziny krukowatych, o ostrym, silnym dziobie, upierzeniu czarnym z połyskiem fioletowym, wszystkożerny, gnieździ się gromadnie na drzewach, zamieszkuje Eurazję; gapa» Stado …   Słownik języka polskiego

  • kawka — I ż III, CMs. kawkawce; lm D. kawkawek zdr. od kawa (tylko w zn. 3) Pić kawkę. II ż III, CMs. kawkawce; lm D. kawkawek «Coloeus monedula, ptak wszystkożerny z rodziny krukowatych, o upierzeniu czarnym, na bokach szyi szarym, żyjący gromadnie w… …   Słownik języka polskiego

  • kazarka — ż III, CMs. kazarkarce; lm D. kazarkarek zool. «Casarca ferruginea, ptak z rodziny kaczek, o upierzeniu rdzawym, wszystkożerny, zamieszkujący kraje śródziemnomorskie i Azję Płd.; do Polski zalatuje rzadko» …   Słownik języka polskiego

  • kowal — m I, DB. a; lm M. e, DB. i 1. «rzemieślnik wykuwający w kuźni przedmioty z żelaza, kujący konie itp.; także: wykwalifikowany robotnik obsługujący młoty maszynowe» Zamówić u kowala kraty ogrodzeniowe. □ Każdy jest kowalem swego losu. □ Ślusarz… …   Słownik języka polskiego

  • kruk — m III, DB. a, N. krukkiem; lm M. i «Corvus corax, ptak z rodziny krukowatych, o upierzeniu czarnym, wszystkożerny; żyje w niewoli około stu lat, zamieszkuje Eurazję, Afrykę, Amerykę Płn.; w Polsce znajduje się pod ochroną» Stado kruków. Włosy… …   Słownik języka polskiego

  • kuropatwa — ż IV, CMs. kuropatwawie; lm D. kuropatwaatw «Perdix perdix, ptak łowny z rzędu kuraków, o upierzeniu szarobrązowym; żyje na polach uprawnych, wszystkożerny, pożyteczny (tępi stonkę ziemniaczaną), w Polsce pospolity» Stadko kuropatw …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”