- wtoczyć
- dk VIb, \wtoczyćczę, \wtoczyćczysz, wtocz, \wtoczyćczył, \wtoczyćczony - wtaczać ndk I, \wtoczyćam, \wtoczyćasz, \wtoczyćają, \wtoczyćaj, \wtoczyćał, \wtoczyćany«tocząc wprowadzić coś do wnętrza albo na wierzch czegoś»
Wtoczyć beczkę do piwnicy.
wtoczyć się - wtaczać się1. «tocząc się, dostać się do wnętrza czegoś albo na wierzch czegoś; o pojazdach kołowych: wjechać powoli»Ciężarówka wtoczyła się przez bramę.
Pociąg wtaczał się na bocznicę.
2. pot. «wejść niezgrabnie, ociężale»Z trudem wtoczył się po schodach.
Słownik języka polskiego . 2013.