wtrynić

dk VIa, \wtrynićnię, \wtrynićnisz, wtryń, \wtrynićnił, \wtrynićniony - wtryniać ndk I, \wtrynićam, \wtrynićasz, \wtrynićają, \wtrynićaj, \wtrynićał, \wtrynićany

1. pot. «wetknąć coś nie wiadomo gdzie; zapodziać»

Wtrynił gdzieś notes i nie może go znaleźć.

2. pot. «dać, sprzedać coś komuś wbrew jego woli; wetknąć siłą»

Wtrynić komuś nieświeży towar.

wtrynić się - wtryniać się pot. «wejść, wcisnąć się gdzieś, zwłaszcza siłą; wpakować się»

Wtrynił się nieproszony.