wulgarny

wulgarny
\wulgarnyni, \wulgarnyniejszy
1. «ordynarny, nieprzyzwoity, prostacki, trywialny, grubiański»

Wulgarna twarz.

Wulgarne rysy.

Wulgarne słownictwo.

Wulgarne wyrażenia, dowcipy.

Wulgarna piosenka.

Wulgarny sposób ubierania się.

2. «rozumiany, interpretowany powierzchownie, nadmiernie uproszczony, spłycony, np. o teorii, systemie naukowym, zwłaszcza filozoficznym»

Wulgarny epikureizm.

łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wulgarny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wulgarnyni, wulgarnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prostacki, trywialny, ordynarny; nieakceptowany ze względu na niezgodność z zasadami kultury bycia; nieprzyzwoity :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pewny — 1. Ktoś jest pewny siebie a) «ktoś jest przekonany o swojej wartości»: Sądziła, że będzie cyniczny, pewny siebie i w miarę wulgarny. J. Andrzejewski, Popiół. b) «ktoś jest przeświadczony o słuszności swoich racji» 2. Ktoś jest pewny swego «ktoś… …   Słownik frazeologiczny

  • brukowy — 1. przym. od bruk (zwykle w zn. 1) Nawierzchnia brukowa. Kamień brukowy. 2. «wzięty z ulicy; uliczny, pospolity, wulgarny; niepoważny, niewiele wart, niewybredny» Brukowe plotki, wiadomości. Brukowe wyrazy, wyzwiska. Brukowa literatura. ∆ Brukowe …   Słownik języka polskiego

  • gminny — gminnynni 1. «związany z gminą jednostką administracyjną, urzędem» Pisarz, urzędnik gminny. Samorząd gminny. Kasa gminna. 2. «związany z gminą związkiem, stowarzyszeniem» Duchowny gminny. 3. przestarz. «pospolity, prostacki, rubaszny, trywialny,… …   Słownik języka polskiego

  • niewyparzony — tylko we fraz. posp. Niewyparzony język, niewyparzona gęba «ktoś mający ordynarny, wulgarny sposób mówienia» ◊ Mieć niewyparzony język, niewyparzoną gębę «używać ordynarnych, wulgarnych słów, wyrażeń; nie liczyć się ze słowami» …   Słownik języka polskiego

  • ordynarny — ordynarnyni, ordynarnyniejszy 1. «wulgarny, trywialny, prostacki, nieokrzesany, grubiański, karczemny; płaski, niewybredny» Ordynarne słowa, wyrazy, piosenki, dowcipy, wyzwiska. Ordynarne zachowanie, kłamstwo, fałszerstwo. Być ordynarnym.… …   Słownik języka polskiego

  • ordynus — m IV, DB. a, Ms. ordynussie; lm M. y, DB. ów pot. «człowiek ordynarny, nieokrzesany, wulgarny; cham, gbur, grubianin» …   Słownik języka polskiego

  • prostacki — prostackiccy «właściwy prostakowi; nieokrzesany, ordynarny, grubiański, wulgarny» Prostacki sposób bycia. Prostacki język. Prostackie zachowanie. Prostackie maniery, obyczaje. po prostacku «w sposób właściwy prostakowi; ordynarnie, wulgarnie»… …   Słownik języka polskiego

  • rynsztokowy — przym. od rynsztok Rowy rynsztokowe. Rynsztokowe zapachy. przen. «ordynarny, wulgarny» Rynsztokowe słownictwo, dowcipy, piosenki …   Słownik języka polskiego

  • trywialny — «niewybredny, banalny, pospolity, prostacki, ordynarny, wulgarny» Trywialna rozmowa. Trywialne wyrażenie. Trywialny gust. ‹fr. z łac.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”