wybielacz

wybielacz
m II, D. -a; lm M. -e, D. -y
«substancja wybielająca, wchodząca np. w skład proszku lub płynu do prania»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • wybielacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} substancja wybielająca dodawana np. do środków piorących : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wybielacz do bielizny. Proszek do prania z wybielaczem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • optyczny — «dotyczący optyki; odnoszący się do wzroku i zjawisk świetlnych; wzrokowy; świetlny» Zjawiska optyczne. Wrażenia optyczne. ∆ Przyrządy optyczne «przyrządy, których budowa opiera się na wykorzystaniu właściwości światła, stosowane dla powiększania …   Słownik języka polskiego

  • rozjaśniacz — m II, D. a; lm M. e, D. y pot. «środek rozjaśniający, utleniający włosy» ∆ chem. Rozjaśniacz optyczny «fluoryzująca substancja chemiczna, otrzymywana syntetycznie, używana do wybielania różnych wyrobów, głównie tkanin; wybielacz optyczny» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”