wybielić

wybielić
dk VIa, \wybielićlę, \wybielićlisz, \wybielićbiel, \wybielićlił, \wybielićlony - wybielać ndk I, \wybielićam, \wybielićasz, \wybielićają, \wybielićaj, \wybielićał, \wybielićany
1. «uczynić coś białym, bielszym poddając działaniu środków naturalnych (np. słońca, wody) lub sztucznych; odbarwić»

Wybielić płótno.

przen. «obronić przed zarzutami, uniewinnić, usprawiedliwić, wytłumaczyć»

Obrońca starał się wybielić oskarżonego.

2. tylko dk «wymalować na biało, najczęściej wapnem; pobielić»

Wybielić izbę.

Wybielić ściany wapnem.

wybielić się - wybielać się «stać się białym, nabrać białej, jasnej barwy»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wybielać — → wybielić …   Słownik języka polskiego

  • wybielać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wybielaćam, wybielaća, wybielaćają, wybielaćany {{/stl 8}}– wybielić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wybielaćlę, wybielaćli, wybielaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawiać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • potomność — ż V, DCMs. potomnośćści, blm «przyszłe pokolenia, te, które nastąpiły lub nastąpią w przyszłości; potomkowie, następcy; okres, który nastąpi, czasy przyszłe» Być uznanym przez potomność. Przekazać coś potomności. Chcieć się wybielić w oczach… …   Słownik języka polskiego

  • wybielająco — przysłów. od wybielający (p. wybielić w zn. 1) Chlorek działa wybielająco …   Słownik języka polskiego

  • ubielić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, ubielićlę, ubielićli, ubielićlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawić, aby coś było białe; wybielić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Śnieg ubielił całą równinę. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”