- wybitka
- ż III, CMs. \wybitkatce; lm D. \wybitkatekprzestarz. «bójka, bijatyka»dziś tylko we fraz. pot. Ktoś (dobry, skory itp.) do wypitki i do wybitki «dobry kompan w zabawie, w bijatyce; zawadiaka»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
wybitka — Ktoś (dobry, skory itp.) do wypitki i (do) wybitki zob. wypitka … Słownik frazeologiczny