Wybłagać darowanie kary.
Słownik języka polskiego . 2013.
wy- — «przedrostek tworzący czasowniki pochodne, najczęściej z nadaniem czasownikowi następujących odcieni uzupełniających znaczenie czasownika podstawowego» a) «ruch od wewnątrz na zewnątrz, od dołu ku górze, np. wychodzić, wyjechać, wypływać,… … Słownik języka polskiego
wymolestować — dk IV, wymolestowaćtuję, wymolestowaćtujesz, wymolestowaćtuj, wymolestowaćował, wymolestowaćowany «molestując wyjednać, uzyskać coś; wyprosić, wybłagać» Z trudem wymolestował niewielką pożyczkę … Słownik języka polskiego
wybłagiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. cz. ndk Ib, wybłagiwaćguję, wybłagiwaćguje, wybłagiwaćany {{/stl 8}}– wybłagać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, wybłagiwaćam, wybłagiwaća, wybłagiwaćają, wybłagiwaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} wyprosić coś błaganiem : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
