- wyburzyć
- dk VIb, \wyburzyćrzę, \wyburzyćrzysz, \wyburzyćburz, \wyburzyćrzył, \wyburzyćrzony - wyburzać ndk I, \wyburzyćam, \wyburzyćasz, \wyburzyćają, \wyburzyćaj, \wyburzyćał, \wyburzyćany«burząc zniszczyć, rozwalić, znieść coś w celu wybudowania nowych domów, poszerzenia ulicy itp.»
Wyburzyć rudery, baraki.
Wyburzać stare dzielnice.
Słownik języka polskiego . 2013.