wychylić

dk VIa, \wychylićlę, \wychylićlisz, \wychylićchyl, \wychylićlił, \wychylićlony - wychylać ndk I, \wychylićam, \wychylićasz, \wychylićają, \wychylićaj, \wychylićał, \wychylićany

«zmieniając pozycję, położenie czegoś, wystawić coś, wysunąć, wytknąć»

Wychylić głowę z okna pociągu.

◊ Nie wychylać skądś nosa «nie wychodzić, nie wyjeżdżać nigdzie; siedzieć w domu, w jednej miejscowości»

◊ Wychylić kieliszek alkoholu, kufel piwa «wypić szybko, od razu zawartość kieliszka, kufla»

Wychylić kieliszek jednym haustem, do dna, duszkiem.

wychylić się - wychylać się

1. «ulec wychyleniu; zmienić pozycję, położenie na ukośne w stosunku do pionu»

Wskazówka wychyliła się w prawo.

Narciarz wychylił się do przodu.

2. «ukazać się, wysunąć się zza czegoś; wyłonić się»

Dziewczyna wychyliła się zza firanki.

Tramwaj wychylił się zza zakrętu.

Słońce wychyliło się zza chmur.

3. pot. «odstąpić od linii politycznej, od ideologii, wyznawanej dotąd, odstąpić od przyjętych przez ogół zasad, norm»