- wycieruch
- m III, DB. -a; lm M. -y, DB. -ówposp. «ten, kto się wałęsa, włóczy się bez celu, tuła się po cudzych domach»
Słownik języka polskiego . 2013.
wycieruch
Look at other dictionaries:
wycieruch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIc, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} pogardliwie, z niechęcią o kimś włóczącym się po cudzych kątach, byle gdzie : {{/stl 7}}{{stl 10}}To taki wycieruch, wszędzie łazi, zadaje się z byle kim. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wycierus — m IV, DB. a, Ms. wycierussie; lm M. y, DB. ów posp. → wycieruch … Słownik języka polskiego
wycierus — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa, Mc. wycierussie, pot.{{/stl 8}}{{stl 7}}, to samo co wycieruch. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
