Wygłup na scenie.
Mieć dość czyichś wygłupów.
Słownik języka polskiego . 2013.
wygłup — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wygłuppie, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} niemądre, błazeńskie zachowanie się, głupi postępek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Robić wygłupy. Mieć dość czyichś wygłupów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wygłupiać się — ndk I, wygłupiać sięam się, wygłupiać sięasz się, wygłupiać sięają się, wygłupiać sięaj się, wygłupiać sięał się wygłupić się dk VIa, wygłupiać siępię się, wygłupiać siępisz się, wygłup się, wygłupiać siępił się 1. pot. «robić z siebie głupca,… … Słownik języka polskiego
siup — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. siuppie, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} działania sprzeczne z obowiązującymi normami, zaskakujące; wybryk, wyskok, wygłup : {{/stl 7}}{{stl 10}}Każdy miał dość tych siupów. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
