wygrabić

wygrabić
dk VIa, \wygrabićbię, \wygrabićbisz, \wygrabićgrab, \wygrabićbił, \wygrabićbiony - wygrabiać ndk I, \wygrabićam, \wygrabićasz, \wygrabićają, \wygrabićaj, \wygrabićał, \wygrabićany
«wygarnąć, usunąć coś grabiami, dokładnie, starannie coś wyrównać grabiami; grabiami oczyścić coś z czegoś; zagrabić»

Wygrabić liście, śmieci.

Wygrabić podwórko.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wygrabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wygrabiaćam, wygrabiaća, wygrabiaćają, wygrabiaćany {{/stl 8}}– wygrabić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wygrabiaćbię, wygrabiaćbi, wygrabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 7}} grabiąc, usuwać coś skądś, wyrównywać coś,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ścieżka — ż III, CMs. ścieżkażce; lm D. ścieżkażek «wąski pas ziemi wydeptany przez ludzi lub zwierzęta albo specjalnie wytyczony i ubity dla pieszych (np. w parkach); wąska droga, dróżka» Wąska, kręta, stroma ścieżka. Ścieżka polna, leśna, górska. Ścieżka …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”