- wyklepać
- dk IX, \wyklepaćpię, \wyklepaćpiesz, \wyklepaćklep, \wyklepaćał, \wyklepaćany - wyklepywać ndk VIIIa, \wyklepaćpuję, \wyklepaćpujesz, \wyklepaćpuj, \wyklepaćywał, \wyklepaćywany1. «klepiąc, uderzając młotem, rozpłaszczyć, wyrównać lub nadać pożądany kształt czemuś»
Wyklepać blachę, garnek.
Wyklepać karoserię samochodu.
Wyklepać kosę.
2. zwykle dk, pot. «powiedzieć coś niepotrzebnie, zdradzić sekret; wygadać, wypaplać»Wszystko wyklepał sąsiadom.
3. zwykle dk, pot. «wypowiedzieć coś bezmyślnie, szybko, bez zastanowienia»Wyklepać pacierz, wiersz.
Słownik języka polskiego . 2013.