wykusz

m II, D. -a (-u); lm M. -e, D. -y (-ów)

archit. «nadwieszona część budynku kryta osobnym daszkiem, występująca z lica ściany na zewnątrz, na wysokości jednej lub kilku kondygnacji ponad parterem; także pomieszczenie znajdujące się w tej części budynku»

Drewniany, kamienny wykusz.

Dom ozdobiony wykuszami.

‹czes. z niem.›