wymądrzyć

dk VIb, \wymądrzyćrzę, \wymądrzyćrzysz, \wymądrzyćrzyj a. \wymądrzyćmądrz, \wymądrzyćrzył, \wymądrzyćrzony - wymądrzać ndk I, \wymądrzyćam, \wymądrzyćasz, \wymądrzyćają, \wymądrzyćaj, \wymądrzyćał, \wymądrzyćany,

zwykle dk, iron. «obmyślić, wymyślić coś mądrego»

Ten zawsze coś wymądrzy.

wymądrzyć się - wymądrzać się zwykle ndk, pot. «wypowiadać się, zabierać głos na jakiś temat udając mądrego»

Wymądrzał się na każdy temat.

Lubił się wymądrzać.