wymijający

wymijający
imiesł. przymiotnikowy czynny czas. wymijać (p.)
wymijający w użyciu przym. «wykrętny, zagmatwany, niejasny, niepełny»

Wymijająca odpowiedź.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wymijający — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}}ZOB. wymijająca wypowiedź {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dyplomatyczny — dyplomatycznyni 1. «dotyczący dyplomacji, odnoszący się do dyplomacji lub dyplomatów, należący do dyplomacji» Stosunki dyplomatyczne. Przedstawiciele dyplomatyczni. Wiza, nota dyplomatyczna. Służba dyplomatyczna. Kariera dyplomatyczna. Język… …   Słownik języka polskiego

  • unikowy — przym. od unik Wykonać manewr unikowy. przen. «unikający konkretności, wymijający; uchylający się przed odpowiedzialnością» Zachowanie unikowe. Odpowiedź unikowa …   Słownik języka polskiego

  • zbyć — dk, zbędę, zbędziesz, zbądź, zbył, zbyty zbywać ndk I, zbyćam, zbyćasz, zbyćają, zbyćaj, zbyćał, zbyćany 1. «sprzedać, odstąpić coś za pieniądze; pozbyć się czegoś przez sprzedaż» Zbyć ziemię, posesję. 2. «zareagować na czyjeś pytanie, czyjąś… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”