wynaturzyć
Look at other dictionaries:
wynaturzyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wynaturzać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wynaturzać się – wynaturzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulegać wynaturzeniu; degenerować się, wyradzać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wynaturzać się w skażonym środowisku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wynaturzać — ndk I, wynaturzaćrzam, wynaturzaćrzasz, wynaturzaćają, wynaturzaćał, wynaturzaćany wynaturzyć dk VIb, wynaturzaćrzę, wynaturzaćrzysz, wynaturzaćrzy, wynaturzaćrzył, wynaturzaćrzony «wypaczać czyjąś naturę, prowadzić do zwyrodnienia» Wynaturzające … Słownik języka polskiego
wynaturzenie — n I 1. rzecz. od wynaturzyć. 2. lm D. wynaturzenieeń «rzecz, fakt, zjawisko dziwaczne, nienormalne, niezgodne z naturą; zwyrodnienie» Wynaturzenie fizyczne, psychiczne. wynaturzenie się rzecz. od wynaturzyć się … Słownik języka polskiego
wynaturzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wynaturzaćam, wynaturzaća, wynaturzaćają, wynaturzaćany {{/stl 8}}– wynaturzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wynaturzaćrzę, wynaturzaćrzy, wynaturzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 7}} doprowadzać do stanu nienaturalnego,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wynaturzenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. wynaturzyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wynaturzenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. wynaturzenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} cecha, fakt, materia,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
