- wyobcować
- dk IV, \wyobcowaćcuję, \wyobcowaćcujesz, \wyobcowaćcuj, \wyobcowaćował, \wyobcowaćowany - wyobcowywać ndk VIIIa, \wyobcowaćowuję, \wyobcowaćowujesz, \wyobcowaćowuj, \wyobcowaćywał, \wyobcowaćywany«wyłączyć ze środowiska; odosobnić, odizolować»
Dziecko wyobcowane z rodziny.
Cechy wyobcowujące jednostkę ze środowiska, z otoczenia.
wyobcować się - wyobcowywać się strona zwrotna czas. wyobcować - wyobcowywaćWyobcować się z grupy kolegów, rówieśników.
Wyobcować się psychicznie.
Słownik języka polskiego . 2013.