wyorać

dk IX, \wyoraćorzę, \wyoraćorzesz, \wyoraćorz, \wyoraćał, \wyoraćany - wyorywać ndk VIIIa, \wyoraćruję, \wyoraćrujesz, \wyoraćruj, \wyoraćywał, \wyoraćywany

1. «orząc wydobyć, wyrzucić coś na powierzchnię ziemi»

Wyorać z ziemi kamień.

2. «orząc wyrobić, uformować (bruzdę, skibę); odłożyć, odwalić skibę, płat gleby podczas orki»

3. «zrobić wgłębienie w czymś; wyżłobić, wyryć»

Wóz wyorał w piasku koleiny.