- wypchać
- dk I, \wypchaćpcham, \wypchaćpchasz, \wypchaćpchają, \wypchaćpchaj, \wypchaćpchał, \wypchaćpchanywypchnąć dk Va, \wypchaćpchnę, \wypchaćpchniesz, \wypchaćpchnij, \wypchaćpchnął, \wypchaćpchnęła, \wypchaćpchnęli, \wypchaćpchnięty, \wypchaćpchnąwszy - wypychać ndk I, \wypchaćam, \wypchaćasz, \wypchaćają, \wypchaćaj, \wypchaćał, \wypchaćany1. tylko wypchać - wypychać «napełnić wnętrze czegoś odpowiednim materiałem, wypełnić coś czymś»
Wypchać siennik słomą.
Wypchać poduszkę pierzem.
Miś wypchany trocinami.
∆ Wypchać zwierzę, ptaka «napełnić czymś skórę zabitego zwierzęcia nadając jej kształt tego zwierzęcia»2. tylko wypchać - wypychać «umieścić gdzieś dużą ilość czegoś, napełnić coś czymś»Wypchać bagażnik walizkami.
Szafa wypchana bielizną.
Plecak wypchany żywnością.
Biblioteka wypchana książkami.
◊ Wypchać kieszenie, kabzę; mieć wypchane kieszenie «bardzo się wzbogacić; być bardzo bogatym»3. «pchając, popychając usunąć kogoś lub coś skądś, przesunąć dokądś»Wypchnąć samochód z garażu.
Wypchnąć kogoś za drzwi.
◊ pot. Wypchnąć towar, zamówienie itp. «pozbyć się towaru, wyrobów, produktów; sprzedać coś»◊ Wypchać ubranie na łokciach, spodnie na kolanach itp. «częstym noszeniem, używaniem spowodować wybrzuszenie się tkaniny na łokciach ubrania, na kolanach spodni itp.»wypchać się, wypchnąć się - wypychać się1. «pchając się wysunąć się do przodu»Wypchać się przed tłum.
2. rzad. «wywatować, wyłożyć sobie czymś ubranie w celu zmienienia sylwetki»◊ pot. Wypchaj się, daj się wypchać (trocinami) «nie zawracaj głowy, twoja propozycja nic nie jest warta»
Słownik języka polskiego . 2013.