- wypłynąć
- dk Vb, \wypłynąćnę, \wypłynąćniesz, \wypłynąćpłyń, \wypłynąćnął, \wypłynąćnęła, \wypłynąćnęli, \wypłynąćnąwszy - wypływać ndk I, \wypłynąćam, \wypłynąćasz, \wypłynąćają, \wypłynąćaj, \wypłynąćał1. «płynąc wydostać się na wolne, przestronne miejsce, na rozległą przestrzeń wody; płynąc opuścić jakieś miejsce, odpłynąć skądś»
Wypłynąć łódką na morze.
Wypłynąć na łodzi, na tratwie, na okręcie.
Jacht wypływa z zatoki.
Statek wypłynął z portu.
◊ Wypłynąć na szerokie wody «poszerzyć sferę swego działania, wpływów; pomnożyć swój majątek, ustabilizować swoją sytuację materialną»2. «ukazać się na powierzchni, wynurzyć się»Ryba wypłynęła na powierzchnię jeziora.
□ Prawda jak oliwa na wierzch wypływa.przen.a) «stać się sławnym, znanym, zdobyć pozycję w świecie; wyjść z tarapatów»Był pracowity, więc szybko wypłynął.
b) «o sprawach, problemach: wyjść na jaw, stać się aktualnym; powstać»W pracy wypłynęły nowe trudności.
3. «wyciec»Dwie łzy wypłynęły jej spod powiek.
4. częściej ndk «wynikać z czegoś, być następstwem czegoś»Wnioski wypłynęły z doświadczenia.
Jego błędy wypływały z niewiedzy.
5. → wypływać
Słownik języka polskiego . 2013.