- cherlawiec
- m II, DB. \cherlawiecwca, W. \cherlawiecwcze a. \cherlawiecwcu; lm M. \cherlawiecwcy, DB. \cherlawiecwcówpot. «człowiek cherlawy; cherlak»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
cherlawiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. cherlawiecwcu || cherlawiecwcze; lm M. cherlawiecwcy, pot., {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co cherlak. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień