- wyprząc
- dk XI, \wyprzącprzęgę, \wyprzącprzężesz, \wyprzącprząż a. \wyprzącprzęż, \wyprzącprzągł, \wyprzącprzęgła, \wyprzącprzęgli, \wyprzącprzężony, \wyprzącprzągłszywyprzęgnąć dk Vc, \wyprzącnę, \wyprzącniesz, \wyprzącnij, \wyprzącnął a. \wyprzącprzągł, \wyprzącgła, \wyprzącgli, \wyprzącnięty, \wyprzącnąwszy a. \wyprzącprzągłszy - wyprzęgać ndk I, \wyprzącam, \wyprzącasz, \wyprzącają, \wyprzącaj, \wyprzącał, \wyprzącany«uwolnić zwierzę z zaprzęgu; odczepić, odwiązać od wozu, pługa itp. zaprzężone do niego zwierzę; odprząc»
Wyprząc konie.
Wyprząc wóz.
Wyprząc konia z wozu.
wyprząc się, wyprzęgnąć się - wyprzęgać się «o zwierzętach: uwolnić się, zostać uwolnionym z zaprzęgu; odprząc się»Koń sam się wyprzągł z wozu.
Słownik języka polskiego . 2013.