Wyrafinowanie kultury greckiej.
Wyrafinowanie upodobań.
Ktoś wyrafinowanie wytworny.
Słownik języka polskiego . 2013.
wyrafinowanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. wyrafinować. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} niezwykła subtelność; wyszukanie, wykwint, wymyślność :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
finezja — ż I, DCMs. finezjazji; lm D. finezjazji (finezjazyj) «subtelność, delikatność, wyrafinowanie» Finezja gry aktorskiej, muzycznej. Uśmiechać się z finezją. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
przerafinowanie — n I 1. rzecz. od przerafinować. 2. «zbytnia wymyślność, wyszukanie; wyrafinowanie» Przerafinowanie intelektualne. Przerafinowanie w sztuce … Słownik języka polskiego
finezja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. finezjazji {{/stl 8}}{{stl 7}} wielka subtelność, precyzja, wyrafinowanie w wykonaniu czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Finezja w wykonaniu sonaty. <fr.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
