wyryczeć

dk VIIb, \wyryczećczę, \wyryczećczysz, \wyryczećrycz, \wyryczećczał, \wyryczećczany - wyrykiwać ndk VIIIb, \wyryczećkuję, \wyryczećkujesz, \wyryczećkuj, \wyryczećiwał, \wyryczećiwany,

pot. «rycząc wykrzyczeć, wyśpiewać, wypłakać coś»

Wyryczeć piosenkę.

Wyryczeć swoje żale.

wyryczeć się - wyrykiwać się

1. «o bydle i niektórych zwierzętach dzikich: poryczeć do woli, naryczeć się»

2. pot. «wypłakać się głośno szlochając»

Wyryczeć się z bólu, z żalu.

Wyryczała się przed matką.