wystrychnąć

wystrychnąć
dk Va, \wystrychnąćnę, \wystrychnąćniesz, \wystrychnąćnij, \wystrychnąćnął, \wystrychnąćnęła, \wystrychnąćnęli, \wystrychnąćnięty, \wystrychnąćnąwszy
przestarz. «wykierować na kogoś»
dziś tylko we fraz. pot. Wystrychnąć kogoś na dudka «zakpić z kogoś; ośmieszyć kogoś oszukawszy go»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wystrychnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, wystrychnąćnę, wystrychnąćnie, wystrychnąćnij, wystrychnąćnął, wystrychnąćnęli, wystrychnąćnięty {{/stl 8}}{{stl 7}}ZOB. wystrychnąć {{/stl 7}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}na dudka {{/stl 7}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wystrychnąć — kogoś na dudka zob. dudek …   Słownik frazeologiczny

  • wystrychnąć kogoś na dudka — Oszukać Eng. To cheat; to swindle; to deceive; to make a fool out of someone …   Słownik Polskiego slangu

  • dudek — pot. Wystrychnąć kogoś na dudka «oszukać kogoś, zrobić z kogoś głupca, ośmieszyć kogoś»: (...) stara się wystrychnąć na dudka swoich antagonistów, dając mistrzowski pokaz hipokryzji (...) brawurowo grając nawróconego i potulnego, choć kipi w nim… …   Słownik frazeologiczny

  • dudek — m III, DB. dudekdka, N. dudekdkiem; lm M. dudekdki 1. lm B.=M. «Upupa epops, ptak z rzędu kraskowatych, mający długi, łukowato wygięty dziób, upierzenie pomarańczowo czarno białe, na głowie rozkładany czub z piór; w Polsce objęty ochroną… …   Słownik języka polskiego

  • figa — ż III, CMs. fidze; lm D. fig 1. «owoc drzewa figowego» Dojrzałe, suszone figi. Wianek fig. 2. pot. «figowiec» 3. żart. «pięść z kciukiem umieszczonym między palcem wskazującym a środkowym jako gest oznaczający: nie, nic z tego» Z dzisiejszego… …   Słownik języka polskiego

  • frajer — m IV, DB. a, Ms. frajererze; lm M. ci frajererzy, te y, DB. ów 1. posp. «człowiek naiwny, łatwowierny, nie umiejący sobie radzić w potrzebie, dający się łatwo oszukać; nowicjusz, początkujący w jakiejś dziedzinie» Szukać, znaleźć frajera.… …   Słownik języka polskiego

  • kościół — m IV, D. kościółcioła, Ms. kościółciele; lm M. kościółcioły 1. «budynek dostosowany do potrzeb kultu chrześcijańskiego; w węższym znaczeniu: świątynia rzymskokatolicka» Barokowy, gotycki, romański kościół. Drewniany, murowany kościół. Kościół… …   Słownik języka polskiego

  • wykołować — dk IV, wykołowaćłuję, wykołowaćłujesz, wykołowaćłuj, wykołowaćował, wykołowaćowany wykołowywać ndk VIIIa, wykołowaćowuję, wykołowaćowujesz, wykołowaćowuj, wykołowaćywał, wykołowaćywany 1. pot. «oszukać, omamić; wystrychnąć na dudka» Wykołować… …   Słownik języka polskiego

  • dudek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIa, D. dudekdka {{/stl 8}}{{stl 7}} ptak o rdzawym upierzeniu, ze skrzydłami w białe i czarne pasy, mający czub na głowie i długi dziób; zamieszkuje brzegi lasów Europy {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”