wytopić

dk VIa, \wytopićpię, \wytopićpisz, \wytopićtop, \wytopićpił, \wytopićpiony - wytapiać ndk I, \wytopićam, \wytopićasz, \wytopićają, \wytopićaj, \wytopićał, \wytopićany

«otrzymać coś przez topienie w ogniu (na ogniu) i oddzielenie od innych składników»

Wytapiać metale z rud.

wytopić się - wytapiać się «zostać wytopionym»

Tłuszcz wytopił się ze słoniny.