Wytrawny dyplomata, obserwator, polityk, znawca.
Wódka wytrawna.
Wino wytrawne.
Słownik języka polskiego . 2013.
wytrawny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wytrawnyni, wytrawnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} doświadczony, znający się dobrze na czymś, biegły w czymś; będący przejawem czyjegoś doświadczenia : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gardło — 1. pot. (Coś jest) jak psu z gardła (wyciągnięte, wyjęte) «o czymś, zwykle o ubraniu bardzo zmiętym, pogniecionym»: Powoli wchodzi do pokoju, gdzie Majka już obciąga pogniecioną sukienkę, która po wstaniu z tapczanu jest dosłownie „jak psu z… … Słownik frazeologiczny
dębniak — m III, N. dębniakkiem; lm M. i 1. D. u «cierpko aromatyczny miód pitny, czwórniak z dodatkiem cynamonu, jagód jałowca i korzenia waleriany; także ogólnie: wytrawny miód pitny wysokiej jakości» 2. D. a rzad. «dąbrowa» … Słownik języka polskiego
doświadczony — doświadczonyczeni imiesł. bierny czas. doświadczyć (p.) doświadczony w użyciu przym. «wypróbowany, wytrawny, niezawodny; mający doświadczenie, biegły w czym» Doświadczony prawnik, rolnik, rzemieślnik, żeglarz. Mieć doświadczone oko, ucho. Radzić… … Słownik języka polskiego
śliwowica — ż II, DCMs. śliwowicacy; lm D. śliwowicaic «napój alkoholowy wytrawny, barwy zwykle słomkowej, otrzymywany ze sfermentowanych śliwek» Butelka śliwowicy … Słownik języka polskiego
wermut — m IV, D. u, Ms. wermutucie; lm M. y «wino ziołowe zawierające od 12 do 20% alkoholu, otrzymywane przez aromatyzację win białych przyprawami ziołowo korzennymi (głównie piołunem)» Wermut gronowy, półsłodki, słodki, wytrawny. ‹z niem.› … Słownik języka polskiego
wytrawnie — wytrawnieej rzad. przysłów. od wytrawny … Słownik języka polskiego
wytrawność — ż V, DCMs. wytrawnośćści, blm rzad. rzecz. od wytrawny w zn. 1 Wytrawność sądu … Słownik języka polskiego
zawołany — zawołanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zawołać (p.) zawołany w użyciu przym. «zajmujący się czymś z talentem; zapalony, namiętny, doskonały, wytrawny» Zawołany gospodarz, myśliwy. Zawołany sportowiec, tancerz … Słownik języka polskiego
gracz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba biorąca udział w grze (towarzyskiej, sportowej, hazardowej, giełdowej) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niedzielny, przygodny gracz. Pechowy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
