wytrzeźwić

dk VIa, \wytrzeźwićwię, \wytrzeźwićwisz, \wytrzeźwićwij, \wytrzeźwićwił, \wytrzeźwićwiony - rzad. wytrzeźwiać ndk I, \wytrzeźwićam, \wytrzeźwićasz, \wytrzeźwićają, \wytrzeźwićaj, \wytrzeźwićał, \wytrzeźwićany

«przywrócić kogoś do stanu trzeźwości, przytomności; uczynić trzeźwym; otrzeźwić»

Wytrzeźwił go ból ręki.

Wytrzeźwił go zimny wiatr.

wytrzeźwić się - rzad. wytrzeźwiać się → wytrzeźwieć