wytupać

dk IX, \wytupaćpię, \wytupaćpiesz, \wytupaćtup, \wytupaćał, \wytupaćany - wytupywać ndk VIIIa, \wytupaćpuję, \wytupaćpujesz, \wytupaćpuj, \wytupaćywał, \wytupaćywany

1. «tupiąc wystukać, wybić takt stopami»

Wytupywał hołubce dla rozgrzewki.

2. «tupaniem zmusić kogoś do wyjścia, wypędzić»

Wygwizdano go i wytupano.