- wyziębić
- dk VIa, \wyziębićbię, \wyziębićbisz, \wyziębićzięb, \wyziębićbił, \wyziębićbiony - wyziębiać ndk I, \wyziębićam, \wyziębićasz, \wyziębićają, \wyziębićaj, \wyziębićał, \wyziębićany«pozbawić ciepła, zupełnie oziębić»
Wyziębić mieszkanie przez długotrwałe wietrzenie.
Wyziębiony pokój.
wyziębić się - wyziębiać się «stać się zimnym, wyziębionym»W nocy powietrze się wyziębiło.
Słownik języka polskiego . 2013.