zabałaganić

dk VIa, \zabałaganićnię, \zabałaganićnisz, \zabałaganićgań, \zabałaganićnił, \zabałaganićniony

1. «zrobić gdzieś bałagan»

Zabałaganione podwórko, mieszkanie.

przen.

Zabałaganione życie.

Zabałaganiona gospodarka.

2. «roztrwonić czas, niepotrzebnie się czymś zająć; zostać gdzieś zbyt długo»

Trochę zabałaganił w tym semestrze i oblał egzamin.

Zabałaganił w barze i nie zdążył na ostatni autobus.