- zacienić
- dk VIa, \zacienićnię, \zacienićnisz, \zacienićcień, \zacienićnił, \zacienićniony - zacieniać ndk I, \zacienićam, \zacienićasz, \zacienićają, \zacienićaj, \zacienićał, \zacienićany«przysłonić, okryć cieniem, rzucić cień; ocienić, zasłonić»
Zacienić altanę bluszczem.
Lipy zacieniły uliczkę.
Drzewa zacieniały dom.
zacienić się - zacieniać się rzad. «pokryć się cieniem; zaciemnić się»Gdy drzewa podrosły, droga się zacieniła.
Słownik języka polskiego . 2013.