Chodził jak zaczadzony.
Zaczadziło kogoś powodzenie.
Słownik języka polskiego . 2013.
zaczadzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zaczadzićdzę, zaczadzićdzi, zaczadzićdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} zatruć kogoś czadem; rzadziej: odurzyć kogoś trującymi wyziewami, nieprzyjemnymi zapachami itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie dopilnował pieca i zaczadził … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaczadzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zatruć się czadem; zaczadzieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}W nocy zaczadziło się kilku uczestników wycieczki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaczadzenie — n I, blm rzecz. od zaczadzić, zaczadzieć … Słownik języka polskiego
za- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedrostek tworzący czasowniki oznaczające osiągnięcie celu, skutku, ukończenie procesu, np.: {{/stl 7}}{{stl 8}}zagrać {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}zaśpiewać {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
