Głęboka, melancholijna zaduma.
Zaduma nad światem.
Popaść w zadumę, pogrążyć się w zadumie (w zadumę).
Patrzeć na coś w zadumie (z zadumą).
Ocknąć się z zadumy.
Wyrwać kogoś z zadumy.
Słownik języka polskiego . 2013.
zaduma — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. zadumamie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} pogrążenie się w rozmyślaniach, marzeniach; myślenie, dumanie o czymś; zamyślenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wpaść w zadumę. Zaduma nad przyszłością. Patrzeć na coś z zadumą. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ЗАДУМЧИВОСТЬ — ЗАДУМАТЬСЯ, ЗАДУМЧИВЫЙ, ЗАДУМЧИВОСТЬ Из большого и семантически разнообразного ряда слов, содержащих в своем составе корневой элемент дум (думать, дума; древнерусские думьный, думьць, думьникъ, думьца и др.), выделяются своим морфологическим… … История слов
miara — 1. Dopełniła się, przepełniła się, przebrała się miara, miarka; coś dopełniło miary czegoś, przepełniło miarę czegoś «jest czegoś, zwykle czegoś złego, więcej niż można znieść lub tolerować»: Miarka się przebrała i oczekujemy, że premier dojdzie… … Słownik frazeologiczny
smętek — m III, D. smętektku, N. smętektkiem; lm M. smętektki poet. «melancholia, zaduma, smutek» Nastrój, uczucie smętku … Słownik języka polskiego
tęskny — książk. «pełen smutku, tęsknoty, wywołujący tęsknotę; smutny, rzewny, żałosny» Tęskna melodia, pieśń, zaduma. Tęskny głos, śpiew … Słownik języka polskiego
zamyślenie — n I 1. rzecz. od zamyślić. 2. «stan człowieka zamyślonego, pogrążonego w myślach; zaduma» Głębokie, smutne, zamyślenie. Otrząsnąć się, obudzić się z zamyślenia. Wpaść, popadać w zamyślenie. Trwać w zamyśleniu … Słownik języka polskiego
zapatrzyć się — dk VIb, zapatrzyć sięrzę się, zapatrzyć sięrzysz się, zapatrzyć siępatrz się, zapatrzyć sięrzył się zapatrywać się ndk VIIIa, zapatrzyć sięruję się, zapatrzyć sięrujesz się, zapatrzyć sięruj się, zapatrzyć sięywał się 1. częściej dk «utkwić w… … Słownik języka polskiego
