zadziora

zadziora
ż IV, CMs. \zadzioraorze; lm D. \zadzioraor
1. ż a. m odm. jak ż IV, CMs. \zadzioraorze; lm MB. \zadzioraory, D. \zadzioraor (także DB. \zadzioraorów - tylko o mężczyznach)
«osoba zadziorna, zaczepna; awanturnik, kłótnik»

Lepiej nie zaczynaj z tym zadziorą.

2. «zadzior, zadra; drzazga»

Kaleczące ręce zadziory.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • zadziora — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VII CMc. zadzioraorze {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna, chłopiec zadziorny, skory do kłótni, zwady {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zadziora II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. zadzioraorze… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”