zagotować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zagotowywać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zagotować się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk Ia, zagotować siętuję się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zacząć wrzeć; zostać doprowadzonym do wrzenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uważaj, żeby zioła się nie zagotowały. Mleko już… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zagotować się — Gdzieś zagotowało się jak w garnku zob. garnek. Krew się w kimś zagotowała zob. krew 20 … Słownik frazeologiczny
przegotować — dk IV, przegotowaćtuję, przegotowaćtujesz, przegotowaćtuj, przegotowaćował, przegotowaćowany przegotowywać ndk VIIIa, przegotowaćowuję, przegotowaćowujesz, przegotowaćowuj, przegotowaćywał, przegotowaćywany 1. «doprowadzić płyn do stanu wrzenia;… … Słownik języka polskiego
zagotowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zagotowywaćowuję, zagotowywaćowuje, zagotowywaćany {{/stl 8}}– zagotować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, zagotowywaćtuję, zagotowywaćtuje, zagotowywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} doprowadzać ciecz do wrzenia : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czajnik — m III, D. a, N. czajnikkiem; lm M. i «zakryte naczynie z dziobkiem, służące do gotowania wody na herbatę; imbryk» Aluminiowy, emaliowany czajnik. Zagotować czajnik wody. ‹ros.› … Słownik języka polskiego
odgotować — dk IV, odgotowaćtuję, odgotowaćtujesz, odgotowaćtuj, odgotowaćował, odgotowaćowany odgotowywać ndk VIIIa, odgotowaćowuję, odgotowaćowujesz, odgotowaćowuj, odgotowaćywał, odgotowaćywany «wygotować, zagotować coś w płynie; usunąć jakiś składnik… … Słownik języka polskiego
zakipieć — dk VIIa, zakipiećpię, zakipiećpisz, zakipiećpiał, zakipiećpieli «o płynach: dojść do stanu wrzenia; zagotować się» Mleko zakipiało w garnku. przen. «doznać gwałtownych uczuć gniewu, irytacji, niecierpliwości, oburzenia; wzburzyć się, rozzłościć… … Słownik języka polskiego
zawrzeć — I dk XI, zawrzećwrę, zawrzećwrzesz, zawrzećwrzyj, zawrzećwarł, zawrzećwarty, zawrzećwarłszy zawierać ndk I, zawrzećam, zawrzećasz, zawrzećają, zawrzećaj, zawrzećał, zawrzećany 1. częściej ndk «mieścić w sobie, mieć coś jako składnik (dziś tylko o … Słownik języka polskiego
imbryk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} naczynie kuchenne z przykrywką i dzióbkiem służące do gotowania wody, parzenia herbaty; czajnik : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zagotować wodę w imbryku. Podać herbatę w imbryku. <tur.> {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
