zainteresowanie

zainteresowanie
n I
1. rzecz. od zainteresować.
2. «ciekawość, chęć dowiedzenia się o czymś, zobaczenia czegoś»

Wypytywać się o kogoś z zainteresowaniem.

3. «pociąg, sympatia do kogoś»

Wzbudzić w kimś zainteresowanie.

4. zwykle w lm, D. \zainteresowanieań
«zakres spraw, dziedzina, którą się ktoś interesuje»

Zainteresowania artystyczne, językowe.

Wszechstronne zainteresowania.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • zainteresowanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zainteresować. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciekawość, chęć poznania, dowiedzenia się czegoś : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

  • wzrok — 1. Ktoś, coś przyciąga wzrok «ktoś, coś zwraca uwagę, wzbudza zainteresowanie»: Wzrok przyciągają dwie hoże dziewczyny, gnące się na środku parkietu. Czarne krótkie sukienki, głębokie dekolty, w których mają co pokazać. GRob 45/1995. Wśród… …   Słownik frazeologiczny

  • ciekawić — ndk VIa, ciekawićwię, ciekawićwisz, ciekawićaw, ciekawićił «budzić ciekawość, zainteresowanie; interesować, zajmować; zaciekawiać» Ciekawił ją ten chłopak. Ciekawiła go nowa szkoła. ciekawić się książk. «okazywać ciekawość, przejawiać… …   Słownik języka polskiego

  • ciekawość — ż V, DCMs. ciekawośćści, blm «skłonność, dążność do poznania czegoś, chęć dowiedzenia się czegoś, interesowanie się czymś; zaciekawienie, zainteresowanie» Zachłanna, natarczywa, niezdrowa ciekawość. Ciekawość poznawania ludzi, świata. Rozbudzić,… …   Słownik języka polskiego

  • interesować — ndk IV, interesowaćsuję, interesowaćsujesz, interesowaćsuj, interesowaćował «wzbudzić zainteresowanie, zaciekawienie; zaciekawiać, zajmować, obchodzić kogoś» Coś kogoś bardzo, żywo interesuje. Interesujący kogoś temat. Interesująca nas rozmowa.… …   Słownik języka polskiego

  • obojętnieć — ndk III, obojętniećeję, obojętniećejesz, obojętniećej, obojętniećniał, obojętniećnieli 1. «stawać się obojętnym, niewrażliwym, tracić zainteresowanie dla kogoś lub czegoś» Obojętnieć w uczuciach. Obojętnieć na ból. 2. «przestawać budzić czyjeś… …   Słownik języka polskiego

  • uwaga — ż III, CMs. uwadze 1. blm «koncentracja świadomości na jakimś przedmiocie, fakcie lub przeżyciu psychicznym» Baczna, napięta, natężona, rozproszona, skupiona uwaga. Podzielność uwagi. Skupić uwagę. Skierować na coś czyjąś uwagę. Wytężać,… …   Słownik języka polskiego

  • ciekawski — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, ciekawskiscy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okazujący wielką ciekawość, zainteresowanie otaczającą rzeczywistością; nieumiejący być obojętnym wobec otoczenia; dociekliwy, ciekawy …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ciekawy — I {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}ciekaw {{/stl 13}}{{stl 8}}(tylko w funkcji orzecznika) przym. Ia, ciekawywi, ciekawywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wzbudzający zainteresowanie, chęć poznania, zajmujący,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”