zakarbować

dk IV, \zakarbowaćbuję, \zakarbowaćbujesz, \zakarbowaćbuj, \zakarbowaćował, \zakarbowaćowany

1. pot. «utrwalić coś w pamięci, dobrze zapamiętać, zanotować»

Zakarbował sobie w głowie tę wiadomość.

Zakarbuj to sobie w notesie.

2. przestarz. «zaznaczyć coś przez nacięcie karbów»

zakarbować się «zostać utrwalonym w pamięci, wryć się w pamięć»

Ten wieczór zakarbował mu się na długo.