zakiełkować

dk IV, \zakiełkowaćkuję, \zakiełkowaćkujesz, \zakiełkowaćkuj, \zakiełkowaćował

«o nasionach, bulwach, roślinach: wypuścić kiełki, zacząć kiełkować, rozwijać się»

W ogródku zakiełkowały tulipany.

przen. «narodzić się, powstać, obudzić się»

Zakiełkowało w niej nowe uczucie.

W głowie zakiełkowała mu myśl o ucieczce.