zakrakać

zakrakać: dk IX, \zakrakaćkraczę, \zakrakaćkraczesz, \zakrakaćkracz, \zakrakaćał, \zakrakaćany

1. «o krukach, wronach i innych ptakach: wydać charakterystyczny głos podobny do skrzeku»

Wrony złowieszczo zakrakały.

2. pot. «nie dać komuś dojść do głosu, nie pozwolić na wypowiedzenie swego zdania; zagadać, zakrzyczeć kogoś»

Chciał coś powiedzieć, ale go zakrakano.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

zakrakać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}krakać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zakrakać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, zakrakaćkraczę, zakrakaćkracze, zakrakaćany pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zagłuszyć czyjąś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krakać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, kraczę, kracze {{/stl 8}}– zakrakać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} o ptakach: wydawać chrapliwy odgłos przypominający połączenie dźwięków kra kra : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wrony, kruki, gawrony… … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias